tag:blogger.com,1999:blog-49946416247048793012024-03-13T22:02:29.877-07:00Szkoła z Klasą 2.0Lider-Sebastian Kowalskihttp://www.blogger.com/profile/07432823627038364572noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-4994641624704879301.post-20242864886710071692011-05-15T07:39:00.000-07:002011-05-17T11:23:28.025-07:00<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b style="color: #93c47d;">Sekta</b></span> </div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><a href="http://cdn.endata.cx/data/games/15937/dg6z7vn8_17g2qbh4dh_b.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="http://cdn.endata.cx/data/games/15937/dg6z7vn8_17g2qbh4dh_b.jpg" width="320" /></a>Sekta - (od łac. <i>secta</i> – kierunek, droga, postępowanie, zasady, stronnictwo, nauka, od <i>sequi</i> – iść za kimś, postępować, towarzyszyć albo łac. <i>seco</i>, <i>secare</i> – odcinać, odrąbywać, odcinać się od czegoś) – grupa społeczna stanowiąca odłam wśród wyznawców jakiejś religii. Na gruncie religioznawstwa termin "sekta" nie ma, w przeciwieństwie do sytuacji z języka potocznego, zabarwienia pejoratywnego.</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><br />
<div style="text-align: center;"><span style="color: #93c47d; font-size: large;"> Sekty czym sa?</span> </div>Według Słownika Języka Polskiego <a href="http://www.blogger.com/post-edit.g?blogID=4994641624704879301&postID=2024286488671007169" name="sekta"></a>sekta oznacza grupę społeczną izolującą się od reszty społeczeństwa, mającą własną hierarchię wartości, zespół norm zachowania, silnie akceptującą rolę przywódcy.<br />
W polskim prawie używa się określenia związek wyznaniowy. Zarejestrowanych jest kilka kościołów i ponad 100 związków wyznaniowych. Prawdopodobnie drugie tyle różnych ugrupowań religijnych działa bez rejestracji.<br />
W publicystyce i literaturze przedmiotu używa się również terminów ruch religijny, nowy ruch religijny, grupa wyznaniowa, grupa religijna i pojęcia szerszego grupa kultowa.<br />
W powszechnym odczuciu za sektę uważa się grupę wyznaniową szkodliwą i destrukcyjną społecznie. <br />
<br />
<br />
<h3 class="modifiedSectionTitle" style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span class="mw-headline" id="Terminologia" style="color: #93c47d;">Terminologia</span></span><span class="editsection"></span></h3><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://cdn.endata.cx/data/games/15937/dg6z7vn8_17g2qbh4dh_b.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
</a></div>W kulturowym kontekście Indii i hinduizmu termin "sekta" nie ma wydźwięku pejoratywnego. Określenie "sekta" wykorzystywane jest tam w odniesieniu do każdego odłamu religijnego. Nazwy indyjskie odpowiadające pojęciu sekty, to w łonie hinduizmu: sampradaja (sekta, zakon, tradycja), marga, panth, mat (szkoła filozoficzna) Louis Dumont definiuje występującą w religii hinduistycznej sektę (zastrzegając o małym <i>podobieństwie do grup określanych w ten sposób w chrześcijaństwie</i>), jako grupę religijną obejmującą:<br />
<ul><li>ascetów zaangażowanych w osiąganie wyzwolenia z samsary zgodnie z wspólnie akceptowanymi naukami</li>
<li>świeckich zwolenników</li>
</ul>i wskazuje, że w najszerszym ujęciu wyłonionymi w historii hinduizmu sektami są buddyzm i dźinizm.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="color: #93c47d;">Sekta A Religia</span></span></div><br />
Termin sekta oznacza najczęściej podgrupę religijną, różniącą się od innych grup swoistymi praktykami religijnymi oraz swoistym doborem pism kanonicznych. W ujęciu teologicznym dotyczy grupy wyznaniowej, która oddzieliła się od macierzystej organizacji kościelnej dla zaznaczenia swojej odrębności w kwestiach doktryny, liturgii i organizacji wspólnoty religijnej tworząc nową wspólnotę wyznaniową, wysoce ekskluzywną. Najczęściej wśród wyznawców tradycyjnego kościoła termin "sekta" ma znaczenie pejoratywne, choć współczesna teologia i język Kościoła na określenie "odłamu" lub "oderwania" nie używa słowa "sekta", lecz "schizma". W Kodeksie Prawa Kanonicznego (Kan. 751) kościoła katolickiego funkcjonuje terminologia która jest używana w odniesieniu do zagadnienia odstępstwa od jego doktryn i dogmatów:<br />
Herezja – to uporczywe, mimo przyjęcia chrztu, zaprzeczanie jakiejś prawdzie wiary lub powątpiewanie w nią<br />
Apostazja – w obecnych czasach oznacza całkowite porzucenie Kościoła Katolickiego<br />
Schizma – odmowa uznania zwierzchnictwa Biskupa Rzymskiego lub utrzymywania wspólnoty z członkami Kościoła, uznającymi to zwierzchnictwo<br />
Niekiedy mianem sekty określa się także grupy nie będące wyznaniami w sensie religioznawczym. Mówi się o sektach ekonomicznych, politycznych czy terapeutycznych. Grupy tego rodzaju nazywane mogą być sektami jeżeli cechują się ekskluzywizmem, podobnym do panującego sektach religijnych. Podobne mogą być też metody werbowania, utajniania części informacji o sobie itp. Papież Leon XIII za sektę uznał masonerię. Natomiast za przykład sekty ekonomicznej Dominikańskie Ośrodki Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach uważają Amway.<br />
Określenie sekta (w ujęciu konwencjonalnym) używane jest również bez wydźwięku pejoratywnego dla określenia grup istniejących wewnątrz religii nie posiadających jednej organizacji kościelnej. Zdaniem niektórych osób, większe i zazwyczaj dominujące Kościoły nadużywają terminu "sekta" w stosunku do związków wyznaniowych w celu ich zdeprecjonowania. Obawy te nie znajdują potwierdzenia w oficjalnych dokumentach Kościoła, np. Stolica Apostolska w wydanym w 1986 raporcie "Sekty albo nowe ruchy religijne. Wyzwanie duszpasterskie" dystansuje się od zwykłego zwalczania sekt, nakazując dialog z nowymi ruchami religijnymi w duchu tolerancji i szacunku dla osoby ludzkiej. Dokument jednocześnie stwierdza iż dialog ten może być utrudniony gdyż zachowania i metody niektórych z sekt mogą wywierać destrukcyjny wpływ na osobowości, przyczyniać się do dezintegracji rodzin i społeczności, zaś ich doktryny często bywają bardzo odległe od nauczania Chrystusa i Kościoła. Same związki wyznaniowe, czy wspólnoty religijne, nie przyjmują określenia sekta. Według Joachima Wacha każde wyznanie religijne w początkowym okresie rozwoju miało charakter sekty. W trakcie instytucjonalizowania się religii wszelkie formy sprzeciwu wobec działań podejmowanych przez Kościół mogą mieć formę ruchu w postaci sekt, bądź też przybierają formy zakonów, jeżeli są akceptowane przez kościół.<br />
W ujęciu ewangelicznych chrześcijan komentatorzy wywodzący się z tego nurtu zauważają, że słowo greckie "hairesis", przetłumaczone w Biblii wyrazem "sekta", występuje w Dziejach Apostolskich sześć razy[potrzebne źródło], a także w Liście do Galacjan (5,20), w Drugim Liście Piotra (2,1), oraz w Pierwszym Liście do Koryntian (11,19), lecz tłumaczone jest w tych tekstach jako "stronnictwo". (W polskich tłumaczeniach występują także zwroty "sekta", "heretyctwo", "herezja", "kacerstwo".) <br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><u>Sekty - Opisy niektórych sekt <a href="http://www.dziecionline.pl/trudne/Sekty/opisy.htm">LINK</a> </u></div><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><br />
</div>Lider-Sebastian Kowalskihttp://www.blogger.com/profile/07432823627038364572noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4994641624704879301.post-70461991426691966022011-05-07T04:51:00.000-07:002011-05-17T11:24:39.100-07:00<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b><span style="color: #93c47d;">Apokryfy</span></b></span></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><b>Apokryf</b> (gr. <span lang="grc" style="font-family: Code2000,DejaVu Serif,Athena Unicode,New Athena Unicode,Gentium,Palatino Linotype,Galatia SIL,Arial Unicode MS,Lucida Sans Unicode;">ἀπόκρυφος</span>, <i>ápókryphos</i> – ukryty, tajemny) – określenie używane obecnie głównie w kontekście ksiąg o zabarwieniu religijnym z okresu przełomu naszej ery, które Kościół katolicki uważa za nienatchnione, w szczególności to księgi niewchodzące w skład Biblii.</div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><a href="http://img.interia.pl/wiadomosci/nimg/r/5/Apokryf_termin_ten_ukryty_3562398.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="215" src="http://img.interia.pl/wiadomosci/nimg/r/5/Apokryf_termin_ten_ukryty_3562398.jpg" width="320" /></a><span style="color: #93c47d;"> Kilka ważnych informacji</span></div><div style="text-align: center;"> Określenie używane w starożytności niechrześcijańskiej w stosunku do tekstu religijnego lub filozoficznego w hellenistycznych religiach misteryjnych oraz systemach filozoficznych o charakterze hermetycznym. Apokryfy były szeroko rozpowszechnione aż do schyłku starożytności na terenie cesarstwa rzymskiego, szczególnie w jego wschodniej części w postaci nurtu religijnego zwanego gnostycyzmem. Jednakże w tym ostatnim przypadku zagadnienie związane z apokryfami łączy się już z chrześcijaństwem, co wynika z charakteru samego gnostycyzmu. W tym kontekście termin "apokryf" w kręgach filozoficzno-religijnych oznaczał, że do poszczególnych ksiąg mają dostęp tylko osoby wtajemniczone, posiadające określoną wiedzę (<i>gnosis</i>), niedostępną dla profanów. W Kościołach protestanckich księgi te są określane jako <b>pseudoepigrafy</b>. </div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Artykuł odpowiadający na pytanie <a href="http://pismoswiete.republika.pl/art/polok/apokryfy.html" style="color: #0b5394;">Dlaczego Odrzucamy Apokryfy?</a></span></div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: left;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><span style="color: #93c47d;">Apokryfy Starego Testamentu </span></span><span style="background-color: #9fc5e8;"></span></div><div style="text-align: center;"> Wśród apokryfów starotestamentalnych wyróżnia się trzy podstawowe grupy:</div><ul><li><b>Opowiadania</b> mają charakter quasi-historyczny, opisują zazwyczaj dzieje narodu w jakimś wycinku, albo koleje losu jakiejś osoby – nawiązują one albo do rzeczywistych wydarzeń, albo też (tak jest najczęściej) oparte są na legendach. <ul><li>Księga Jubileuszów;</li>
<li>3 Księga Ezdrasza;</li>
<li>3 Księga Machabejska;</li>
<li>Apokalipsa Mojżesza;</li>
<li>Życie Adama i Ewy;</li>
<li>Testament Adama;</li>
<li>Wniebowstąpienie Izajasza.</li>
</ul></li>
</ul><ul><li><b>Pisma dydaktyczne</b> to księgi mądrościowe zawierające pouczenia dotyczące spraw moralnych i religijnych. Do nich można zaliczyć: <ul><li>Testamenty Dwunastu Patriarchów;</li>
<li>Psalm 151 i 4 dalsze;</li>
<li>Psalmy Salomona;</li>
<li>Modlitwa Manassesa;</li>
<li>4 Księga Machabejska;</li>
<li>pisma dydaktyczne z Qumran.</li>
</ul></li>
</ul><ul><li><b>Apokalipsy</b> – nawiązują one przede wszystkim do kanonicznych ksiąg prorockich <ul><li>Księga Henocha;</li>
<li>Wniebowzięcie Mojżesza;</li>
<li>4 Księga Ezdrasza;</li>
<li>Apokalipsa Barucha;</li>
<li>Apokalipsa Abrahama;</li>
<li>Testament Abrahama;</li>
<li>Apokalipsa Eliasza;</li>
<li>Księga Eliasza;</li>
<li>Apokalipsa Sofoniasza;</li>
<li>Apokalipsa Ezechiela;</li>
<li>Wyrocznie sybillińskie. </li>
</ul></li>
</ul><div style="color: #93c47d; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b> Apokryfy Nowego Testamentu</b></span></div>Najogólniej apokryfy Nowego Testamentu dzieli się wg kryterium wierności kanonowi biblijnemu na:<br />
<ul><li>ortodoksyjne (nieheretyckie) – nie wykraczające doktrynalnie poza treści przedstawione w księgach kanonicznych, będące tylko uzupełnieniem tychże;</li>
<li>nieortodoksyjne (heretyckie) – przede wszystkim chodzi tutaj o apokryfy gnostyckie, znacząco odbiegające w swojej treści od ksiąg kanonicznych, istotnie zmieniającymi przesłanie Jezusa, albo jego pozycję i rolę, a nawet wszystko razem.</li>
</ul>Apokryfy Nowego Testamentu zasadniczo dzielą się wg gatunków literackich, podobnie, jak i ich kanoniczne odpowiedniki, na:<br />
<ul><li><b>Ewangelie</b> <ul><li>wg tradycji autorstwa poszczególnych apostołów: <ul><li>Ewangelia Bartłomieja;</li>
<li>Ewangelia Filipa;</li>
<li>Ewangelia Jana (arabska);</li>
<li>Ewangelia Judasza;</li>
<li>Ewangelia Macieja;</li>
<li>Ewangelia Piotra;</li>
<li>Ewangelia Tomasza</li>
</ul></li>
<li>judeochrześcijańskie: <ul><li>Ewangelia Ebionitów</li>
<li>Ewangelia Hebrajczyków;</li>
<li>Ewangelia Nazarejczyków;</li>
</ul></li>
<li>Ewangelie dzieciństwa Jezusa: <ul><li>Ewangelia Pseudo-Mateusza;</li>
<li>Ewangelia Dzieciństwa Arabska;</li>
<li>Ewangelia Dzieciństwa Łacińska;</li>
<li>Ewangelia Dzieciństwa Ormiańska;</li>
<li>Ewangelia Dzieciństwa Tomasza;</li>
<li>historia dzieciństwa Jezusa będąca inną ewangelią Tomasza;</li>
<li>opowiadania o dzieciństwie Jezusa (gnostycka);</li>
<li>Protoewangelia Jakuba</li>
</ul></li>
<li>inne ewangelie poświęcone Jezusowi: <ul><li>Ewangelia Barnaby;</li>
<li>Ewangelia Egerton (Papirus Egerton);</li>
<li>Ewangelia Gruzińska;</li>
<li>Tajemna Ewangelia Marka</li>
</ul></li>
<li>maryjne: <ul><li>historia niepokalanego poczęcia Matki Bożej;</li>
<li>ewangelia o narodzeniu Matki Bożej;</li>
<li>o zaśnięciu Maryi;</li>
<li>lamentacje Matki Bożej</li>
</ul></li>
<li>poświęcone innym postaciom NT: <ul><li>Ewangelia Egipcjan;</li>
<li>Ewangelia Gamaliela;</li>
<li>Ewangelia Marii Magdaleny;</li>
<li>Ewangelia Nikodema;</li>
<li>Historia Józefa Cieśli;</li>
<li>Opowiadanie o ścięciu Jana Chrzciciela;</li>
<li>Żywot Jana Chrzciciela</li>
</ul></li>
<li>inne ewangelie: <ul><li>Ewangelia Maniego;</li>
<li>Ewangelie Oxyrhynchos (Papirusy Oxyrhynchos);</li>
<li>Ewangelia Pana (określana też jako <i>Ewangelia Marcjona</i>);</li>
<li>Ewangelia Prawdy.</li>
</ul></li>
</ul></li>
</ul><ul><li><b>Dzieje Apostolskie</b> <ul><li>Dzieje Jana;</li>
<li>Dzieje Pawła;</li>
<li>Dzieje Piotra;</li>
<li>Dzieje Piotra i Pawła;</li>
<li>Dzieje Tomasza.</li>
<li>Historia polemik Piotra z Szymonem Magiem.</li>
</ul></li>
</ul><ul><li><b>Listy</b> <ul><li>List Apostołów;</li>
<li>List Barnaby;</li>
<li>Listy Ignacego;</li>
<li>Apokryf Jakuba;</li>
<li>Listy Jezusa do Abgara;</li>
<li>Listy Klemensa;</li>
<li>List Pawła do Aleksandryjczyków</li>
<li>List Pawła do Laodycejczyków;</li>
<li>List Koryntian do Pawła;</li>
<li>3. List do Koryntian</li>
<li>Korespondencja św. Pawła z Seneką (14 listów);</li>
<li>List Polikarpa do Kościoła w Filippi.</li>
</ul></li>
</ul><ul><li><b>Apokalipsy</b> <ul><li>Apokalipsa Pawła;</li>
<li>Apokalipsa Piotra;</li>
<li>Pasterz Hermasa.</li>
</ul></li>
</ul><ul><li><b>Inne</b> <ul><li>Didache</li>
</ul></li>
</ul><ul><li><b>Ponadto w niektórych wyznaniach protestanckich poniższe wersety są uznawane za pseudoepigrafy<small><sup class="reference" id="cite_ref-1">[2]</sup></small></b> <ul><li>Ewangelia Mateusza 17:21</li>
<li>Ewangelia Mateusza 18:11</li>
<li>Ewangelia Mateusza 23:14</li>
<li>Ewangelia Marka 7:16</li>
<li>Ewangelia Marka 9:44</li>
<li>Ewangelia Marka 9:46</li>
<li>Ewangelia Marka 11:26</li>
<li>Ewangelia Marka 15:28</li>
<li>Ewangelia Łukasza 17:36</li>
<li>Ewangelia Łukasza 23:17</li>
<li>Ewangelia Jana 5:4</li>
<li>Dzieje Apostolskie 8:37</li>
<li>Dzieje Apostolskie 15:34</li>
<li>Dzieje Apostolskie 24:7</li>
<li>Dzieje Apostolskie 28:29</li>
<li>List do Rzymian 16:24</li>
</ul></li>
</ul><div style="text-align: left;"><br />
</div>Lider-Sebastian Kowalskihttp://www.blogger.com/profile/07432823627038364572noreply@blogger.com